Vermoeidheid. Misschien wel de meest bekende bijwerking van de zwangerschap. Het meest gegeven antwoord op de vraag ‘Hoe voel je je?’. En het meest logische gevolg van al die veranderingen in je lichaam. Ik durf daarom te zweren dat er geen vrouw is die zich niet zo heeft gevoeld tijdens haar zwangerschap. Want als er één ding zeker is: van zwanger zijn, word je MOE!
Die verdomde vermoeidheid. Ik vind hem aan de ene kant heerlijk. Lekker vroeg naar bed om naast mijn jongens in slaap te vallen. Midden op de dag gewoon even gaan liggen. En de boel de boel te laten want opruimen kan ook later wel. Aan de andere kant vind ik het verschrikkelijk. Ik kan niet meer doen wat ik wil. Krijg nog minder van mijn to-do-lijstjes afgewerkt. En mijn focus is ver te zoeken. Nogal frustrerend.
Die verdomde vermoeidheid, nogal frustrerend!
Vermoeidheid is één van de eerste symptomen van een zwangerschap. Al heel vroeg in de zwangerschap ervaart iedere vrouw wel vermoeidheid. Dat je om 7 uur ‘s avonds niks liever wilt dan gewoon in je bed gaan liggen. Of dat je de hele dag in een soort van wazige staat verkeert. De ene dag zit je vol energie en leef in je extase van blijdschap. De volgende dag voel je je een wrak en had je liever nog in je bed gelegen.
Als ik dan een dag lekker bezig ben geweest vol energie, dan komt de dag erna de klap nog harder aan. Zit ik net lekker in de flow van het schrijven van content, lezen van boeken en verwerken van nieuwe kennis. Wordt alles weer volledig on hold gezet en komt er totaal niks uit mijn vingers of in mijn hoofd. Dat is vriendelijk gezegd behoorlijk confronterend.
Accepteren & Loslaten
Accepteren. Loslaten.
Die twee dingen zijn dan zo belangrijk. Maar zo ontzettend moeilijk. Wij vrouwen zijn onwijs geëmancipeerd en kunnen alles tegelijk. Toch? En we willen sterk zijn en onze kwetsbaarheden niet te veel blootgeven. Toch? We kunnen ontzettend goed voor andere zorgen en hoe zat het ook alweer met onszelf?
Oh, wat vind ik dat zelf ook zo onwijs moeilijk. En weet je wat ik dan tegen mijzelf zeg?
“Vergeet niet dat er een kindje in je lichaam groeit. Een nieuw mensje. En dat mensje groeit in die eerste weken zo ontzettend hard, dat is niet bij te houden. Celdeling na celdeling, dag in dag uit, de komende 9 maanden lang. Elke keer wordt er een nieuw stukje van jouw kindje gecreëerd. Het hartje, de longen, de vingertjes, de teentjes. Een proces waar energie voor nodig is, hele bergen energie. En weet je wie die energie moet leveren? JIJ LIEVE VROUW!”
Wij vrouwen zorgen altijd goed voor onszelf. Toch?
Dat is de reden dat jij mag leren om de vermoeidheid te accepteren en alles wat niet kon wachten, los te laten. Alleen dan kun jij goed voor je kindje zorgen. En voor jezelf.
Vooral die eerste weken, het eerste trimester, staan in het teken van vermoeidheid. Naast alle hormonen die door je lijf gieren om maar even niet te vergeten wat die met je doen. En als je straks denkt dat het wat beter gaat, wat vermoeidheid betreft, geniet er dan maar van. Aan het einde van de zwangerschap komt de vermoeidheid weer terug, dat durf ik je zeker te garanderen!
