Je hoort het zo vaak. Verhuizen of een grote verbouwing tijdens de zwangerschap. Eén van de grootste stressfactoren: zwanger zijn en verhuizen. Of het een goede combi is? Meestal niet. Ik raad het je dan ook zeker niet aan. Toch deed ik het zelf ook. Tot twee keer toe. Omdat het zo liep en we het zo wilden. Het was voor mij ook dit keer pittig, maar ik had geleerd van de eerste keer. Het verliep daardoor een stuk relaxter.
Het is vaak een logische stap. Je bent zwanger, gaat nadenken over de toekomst met een kindje en beseft dat je dan ergens anders wilt wonen of een groter huis nodig hebt. In de drukte van de stad wonen is ineens niet wat je voor je ziet bij een opgroeiende peuter of kleuter. Je wilt meer ruimte, een extra kamer, misschien een tuin en een hele berg speeltuinen, een park of een autoluwe woonwijk. Geen gekke gedachte natuurlijk, maar dat verhuizen is niet in 1 dag gebeurd. Vaak moet dat perfecte huis überhaupt nog gevonden worden. En je raad het al: dat alles gaat niet zonder de nodige stress. En wat was er ook alweer niet zo heel gunstig voor het kindje in je buik? Juist. Stress!
Het is namelijk zo dat jouw stresshormonen bij jouw kindje terecht komen.
Als het even kan raad ik je dan ook van harte aan om een verhuizing, of een grote verbouwing, uit te stellen tot na je zwangerschap. Gewoon doen als je kindje er is. Dan kun je er nog steeds stress van hebben, maar dan zwemt je kindje niet rond in jouw stresshormonen. Het is namelijk zo dat jouw stresshormonen bij jouw kindje terecht komen. Dat ze vanuit de placenta via de navelstreng zo bij je kindje binnenstromen. De baarmoeder is een fijne en warme plek waar je kindje zich vaak heerlijk voelt. Maar het is ook een cocktail van alle emoties die jij als zwangere vrouw doormaakt. Niet altijd wat mis mee natuurlijk. Alle hele fijne blije emoties voelt je kindje heerlijk mee. Maar dat geldt dus ook voor de minder fijne emoties. En ook die bijbehorende hormonen krijgt het mee.
Af en toe wat stress hebben kan je kindje prima aan. Geen zorgen. De wereld buiten de baarmoeder is immers ook niet stressvrij. Wordt het echter langdurige, of chronische, stress die jij ervaart dan kan dit van invloed zijn op je kindje. Je kindje krijgt dan ook met grote regelmatig het stresshormoon cortisol binnen. En van dit hormoon is er middels divers onderzoek bekend dat het onder andere invloed heeft op de groei van je kindje. Weet dat bij een verhuizing vaak wel degelijk sprake is van langdurige stress. Soms merk je het al niet meer omdat je bijna continu in een iets verhoogde stress-stand staat. Je kindje dan dus ook.
Totdat ik de foto’s zag. Ik wist het direct. Dit huis wordt van ons!
Beter niet verhuizen dus. Mooi advies van mij toch? Al deed ik het zelf ook niet helemaal volgens dit advies. Juist helemaal niet. Want. Ongeveer 2 maanden voordat ik zwanger werd, hadden we een nieuw huis gekocht. Best spontaan. We wilden iets groters, maar waren niet heel actief op zoek. We konden ook ons oude huis verbouwen, maar de vraag was of het ons genoeg zou opleveren. We woonden er heel fijn. Toch wisten we dat de kans groot was dat er nog een kindje bij zou komen en dat het huis dan wat krap zou worden. Mijn man hield Funda stiekem toch in de gaten. Ik had allang gezegd dat we verhuizen maar even op de lange baan moesten schuiven. Totdat hij ons droomhuis doorstuurde. Mijn eerste reactie was afwijzend toen ik weer een Funda advertentie van hem binnen zag komen. Totdat ik de foto’s zag. Ik wist het direct. Dit huis wordt van ons! Dat gevoel was zo sterk dat ik er bijna voor de volle 100% op vertrouwde. Bij onze 2 andere huizen hadden we dit, gunde het universum ons dit, en nu was dit gevoel nog sterker.
Mooi advies van mij toch? Al deed ik het zelf ook niet helemaal volgens dit advies. Juist helemaal niet.
We zijn gaan kijken (samen met nog 13 andere stellen), deden een bod en een week later hadden we een nieuw huis gekocht. Mijn gevoel zat goed. Het moest zo zijn. De sleutel zouden we echter pas 8 maanden later krijgen. En zoals je begrijpt, kan er in 8 maanden tijd een hoop gebeuren. Zo raakte ik 2 maanden later zwanger en had ik al een aardig buikje toen we eindelijk de sleutel kregen. Ik begon inmiddels bijna aan mijn 3e trimester. Dit was altijd nog een stuk gunstiger dan bij mijn tweede zwangerschap. Toen heb ik met 38 weken nog een muur staan verven en verhuisden we pas iets meer dan 2 weken voor de geboorte van onze jongste zoon. Ik wist nu wat me te wachten stond en kon me er dit keer veel beter op voorbereiden. Toch kozen we ervoor om bijna alles zelf te doen. Met gelukkig de nodige hulp van onze familie.
En hoe dat allemaal ging? Het ging eigenlijk heel voorspoedig. De grote voordelen dit keer: een zwager die goed is in klussen, een huis waar bijna alles perfect was, een man die toch ineens goed blijkt te zijn in verven, een moeder met vriendinnen die weten wat poetsen is en een schoonmoeder die ons van maaltijden voorzag. Natuurlijk heb ik de nodige stressmomenten gehad. In de voorbereidingen wilde ik zoveel mogelijk plannen. Helaas kon veel eigenlijk pas ad hoc gepland worden. Daarbij heb ik een man die niet zo van het plannen is. En dan moet je een hoop toch gewoon weer loslaten. Hij zou het gaan regelen, hij wilde mij zoveel mogelijk ontzien, en daar had ik dan ook alle vertrouwen in. Zijn besefmoment kwam ongeveer 2 weken voor de sleuteloverdracht. Nu was het toch tijd om wat dingen te plannen en dat deed hij. En zoals de dingen dan bij ons gaan, stroomden we zo door het hele proces heen. We namen de nodige intuïtieve beslissingen. Onze ervaring: die pakken altijd het beste uit. Zo hadden we nog even een half uurtje de tijd om naar een behangwinkel te gaan op weg naar de notaris. We hadden een patroon in ons hoofd, maar die bleek niet op voorraad. Ik zag direct een ander patroon met voldoende voorraad. We lieten ons de andere benodigdheden aanreiken en 10 minuten later stonden we buiten met een doos vol spullen. En dat nieuwe patroon? Dat bleek veel mooier en beter te zijn!
En hoe dat allemaal ging? Het ging eigenlijk heel voorspoedig. Natuurlijk heb ik de nodige stressmomenten gehad.
Met de sleutel in onze hand begonnen we de dag erna met klussen. Behang afkrabben, een trap verplaatsen en vooral heel veel verven. Na een week was ik het overzicht volledig kwijt. We gingen zo hard. Ik moest hier even doorheen, want het ging eigenlijk gewoon heel erg voorspoedig. En langzaam kon ik het loslaten. Ik richtte mij op mijn taak, op dat wat ik me voorgenomen had: verven! En wat bleek: dat verven was dé perfecte mindfull bezigheid voor mij! Ik kon hier helemaal in op gaan. Op mijn eigen tempo verfde ik muur voor muur. Een lekker muziekje op de achtergrond en volledig in mijn eigen gedachten verzonken. Even rusten tussen door en dan weer verder gaan. Ik leefde helemaal in het nu en dat had ik eigenlijk veel te weinig gedaan de tijd daarvoor. Ik kon er intens van genieten. Intussen waren allemaal mensen op andere plekken bezig ons te helpen. Ik vond het allemaal goed. Zij deden daar hun werk en ik was gewoon hier bezig. En zo waren we ineens 2 weken en 2 dagen later helemaal verhuisd!
En wat als je dan toch gaat verhuizen of verbouwen tijdens de zwangerschap? Communiceer heel duidelijk met je partner en geef aan wat jij kan doen en vooral niet kan doen. Schakel professionals in die de grootste taken op zich nemen. Dan hoef jij je daar niet druk om te maken. Plan heel ruim, veel ruimer dan je gewend bent. Een verhuizing of verbouwing loopt altijd uit. Als je daar al vanuit gaat dan kan het alleen maar meevallen. Bedenk wat er echt noodzakelijk is en wat kan wachten tot na de geboorte. Vaak is het fijn om al het verfwerk direct te doen, maar kan de nieuwe keuken nog wel een jaartje wachten. Til geen zware dozen en pak per dag max 4-6 dozen in. Dat is vaak al heel wat. Houd natuurlijk ook rekening met de materialen die gebruikt worden tijdens het klussen om te voorkomen dat je met chemische middelen in aanraking komt. Via inademen of je huid kunnen mogelijk toxische stoffen dan bij jou en je kindje binnenkomen. Maak bewuste keuzes in het belang van jou en je baby.
Dus kies je er toch voor om die verhuizing of verbouwing te gaan doen, neem deze tips mee en wees voorbereid!
Naast praktische zaken kun je ook heel bewust met je kindje bezig zijn. Zorg voor voldoende rustmomenten voor jezelf, doe niet teveel op een dag. Ga even liggen midden op de dag en maak dan direct bewust contact met je kindje. Vertel je kindje, hardop of in gedachten, telkens waar je mee bezig bent. Dat je nieuwe tegels gaat uitzoeken, een kleur voor op de muur en misschien voor in de babykamer. Vertel dat je vandaag gaat verven of een paar dozen gaat inpakken. Vertel het ook als het je even wat te veel wordt en je merkt dat je lijf meer gespannen is. Je kindje voelt het immers zelf al en het is fijn als jij het je kindje ook kan laten weten. Dat je momenten hebt dat het je even teveel wordt is niet erg. Het is belangrijk om te kijken hoe je hier mee om gaat. Laat dit ook aan je kindje weten en vertel waardoor het komt. Je kindje voelt zich dan betrokken en zal begrijpen dat het niet aan hem of haar ligt. Het zal ook jezelf helpen om de lading van de spanning en stress te doen zakken. En zo zorg je goed voor jullie beiden. Dus kies je er toch voor om die verhuizing of verbouwing te gaan doen, neem deze tips mee en wees voorbereid!
